29 Eylül 2015 Salı

Bir yaz mevsimine daha veda etmek üzereyiz.Hafif hafif esen rüzgarla havada dönerek yere düşmeye çalışan sararmış çınar yaprakları,cadde de mechule dogru sürüklenmektedir.Şimdi sizlere soruyorum "agaçtan kopmuş ancak yere düşmemiş,boşlukta yavaş yavaş süzülen bu yaprak nereye aittir? Böyle acaip mantıksız sorular nereden aklına geliyor diye düşünebilirsiniz.Ne demiştik,Sonbahar ne yapayım hüzünleniyor insan. Mutlu olamaz,son'dur bitiştir.Aslında bu mevsimi yargılamak yerine izleme,detaylarını düşünmek insanın ruh halini olumlu yönde etkiledigi bilimsel olarak kanıtlanmıştır.Misal olarak;(kestasne kavurmak,boza ve salep içmek geceleri daha çok uyumak) gibi.Beykoz çayırındaki çamlardaki bülbüller çınaragaçlarındaki papaganlar da sustu, yalnız sesi cıkan iri gövdeli kargalarla minik serceler kaldı.Ben yine çınarların altında ellerim cebimde hafif ıslık çalarak en çok sevdigfim şarkı "Bogaziçinde bir garip Orhanveli" şarkısını dinleyerek yürüyorum.Yine o' sevimsiz karga,çınar agacının dalına konmuş agzında kocaman bir çeviz ben geçtikten sonra çevizi asvalta atarak kırıp içinmi afiyetle yiyecek,Ancak beni hiç hesaba katmıyor!Ben kargaları kalabalık gezdikleri için degil,çok akıllı oldukları için seviyorum.Kartalları ise, tek gezdikleri için!Yakında yine o iri gövdeli beyaz martılar çiftleşmek için beykoz çayırına gelecekler.Kartpostalları aratmayacak manzaralar yaratarak kar yagışının gelmesini bekleyecekler.Sonmbahar yaşlılar için biraz agır ghecmektedir.Çünkü bu mevsimde daha hassas ve kırılgan oluyorlar. Günlerin kısalmasıyla birlikte aktivitelerinin azalması,pasif yaşam ruhsal çöküntüye neden oldugu bilinmektedir.Umudun ve vedanın bir arada yaşandıgı tek mevsimdir sonbahar!Asaf'ın dedigi gibi "herşeyi süpürebilirsin,sonbaharı süpüremezsin!" Saygılarımla.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)